کد مطلب:23756 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:30

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

چگونه خود كم بيني را از خود دور كنيم؟

خود كم بيني و احساس حقارت ريشه هاي رواني دارد و براي از بين بردن آن بايد به آن ريشه ها توجّه و از آن طريق آن را علاج كرد; مثلا يكي از عواملي كه اين احساس را در انسان ايجاد مي كند عامل اقتصادي است. برخي افراد چون در برخورد با افراد ثروتمند با رفتار غرورآميز آنها برخورد كرده اند، احساس كوچكي به آنها دست داده و به تدريج در وجود ريشه دوانده است; برخي افراد كه در زندگي شكست خورده اند، اين امر باعث شده تا خود را كوچك ببينند و احساس بزرگي و شخصيّت در آنها ضعيف شود; بعضي افراد به كمالات و ارزش هاي ديگران توجّه كرده و كمالات آنها را با آنچه در وجود خويش سراغ دارند مقايسه نموده و حس حقارت در آنها به وجود آمده است.
آنچه بيشتر مي تواند در درمان اين عارضه سودمند باشد، توجّه معيارهاي ارزش انسان و تلاش براي رسيدن به آنهاست. انسان بايد بداند كه در وجود او استعدادهاي فراواني نهفته است و معلوم نيست ديگران كه به درجات بلندي نائل مي شوند و شخصيّت و اعتبار پيدا مي كنند چيزي از او بيشتر داشته باشند. كليد موفّقيّتها براي انسان، نخست ارتباط با مبدأ قدرت يعني خداوند و ثانياً; توجّه به استعداد ويژه انساني اوست. شكست ها و محروميّت ها نبايد يأس را بر انسان غالب كند و آدمي را از توجّه به ارزش ها باز دارد. آنچه ديگران دارند دو صورت بيشتر ندارد: يا ارزش واقعي است كه در اين صورت انسان مي تواند با تلاش به آن برسد و يا ارزش كاذبي است كه دليلي ندارد انسان در برابر بردارنده آن خضوع كند و خويشتن را كوچك ببيند.
رسي به كام دل خويش به شرط سه اصل اميدواري و جديّت و شكيبايي

(بخش پاسخ به سؤالات )